17 Απριλίου, 2007

"φρουτάκια" - Φεβ '02

“Φρουτάκια” 21 Φεβ 2002

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «φωνή της φλωρίνης»

Και ξαφνικά (ω, του θαύματος) ανακαλύψαμε την βαθύτερη αιτία της κακοδαιμονίας που μας ταλανίζει, την ρίζα της νεοελληνικής κατάντιας. Και δεν είναι άλλη από τα καλούμενα «οπωρικά» ή, αν θέλετε, «φρουτάκια».

Και, ως υπόδειγμα κοινωνίας με διευρυμένη αυτοσυνείδηση και αποτελεσματικούς αμυντικούς μηχανισμούς, αφιερώσαμε ώρες τηλεοπτικού χρόνου, και τόνους χαρτιού και δημοσιογραφικής μελάνης, για να εξορκίσουμε τον νεότευκτο δαίμονα των φρουτακίων. Και αφού για καιρό αναλωθήκαμε στους εξορκισμούς του και ομόφωνα διαχωρίσαμε τους συνανθρώπους μας σε «εθνικόφρονες-φρουτακομάχους» και σε «αντεθνικούς–φρουτακόφιλους», χειροκροτήσαμε όλοι τις θεαματικές καταδρομικές επεμβάσεις αποξήλωσης των σατανικών μηχανών από τα άνδρα του κακού.

Έξοχα. Τώρα θα κοιμόμαστε ήσυχοι, σαν τα πουλάκια. Το τέρας του παράνομου τζόγου φονεύθηκε πανηγυρικά, συμπαρασύροντας στον θάνατο και τον παράνομο έρωτα της εξουσίας με το χρήμα και τη διαφθορά. Μένει μόνο ο καλός τζόγος, ο κρατικός, και ο νόμιμος, μα αυτός είναι απολύτως αθώος. Βλέπετε, τα (πατροναριζόμενα από το κράτος) «καζίνα» δεν έχουν κλείσει ποτέ κανένα σπίτι. Και τα ποσά που παίζονται (προερχόμενα από τα πορτοφόλια των οικογενειών) σε λόττο, ιπποδρόμους, κλπ, κλπ, κλπ, είναι μόλις κάτι φραγκοδίφραγκα.

Έτσι λοιπόν λύθηκε και το τελευταίο πρόβλημα της πατρίδας μας. Τα άλλα είχαν επιλυθεί προ πολλού. Ποιος θυμάται πια την Ανεργία; Ποιος θυμάται πια την δημογραφική συρρίκνωση; Ποιος θυμάται πια τον εξαφανιζόμενο αγροτικό πληθυσμό, την ερήμωση της περιφέρειας, την υποβάθμιση των εισοδημάτων, την κουρελιασμένη κοινωνική ασφάλιση, το ανύπαρκτο Εθνικό Σύστημα Υγείας, την ασθμαίνουσα παιδεία, τους χιλιάδες νεκρών και σακάτηδων της ασφάλτου, την εθνική αγωνία και ανημποριά έναντι στην βουλιμία των «φίλων» και γειτόνων, την εκρηκτική εγκληματικότητα και την ανασφάλεια που αυτή γεννά; Να πω κι άλλα; Γιατί όμως να σκαλίζουμε παλιές πληγές; Αυτά πάνε, λύθηκαν. Ή μήπως απλώς (αλλά κι επιδεξίως) ξεχάστηκαν;

Δεν υπάρχουν σχόλια: